1. Η διδασκαλία του Zhang Sanfeng.
Κατανοώ την άποψη ότι οι τρεις θεωρίες(Κομφουκιανισμός, Ταοισμός, Βουδισμός) είναι ουσιαστικά ίδιες: η καθεμιά από αυτές αποτελεί σπουδή για τη ζωή, βάζει το μυαλό να ελέγξει το σώμα. Σκοπός τους είναι να διατηρήσουν πνεύμα και σώμα, να φέρουν μακροβιότητα στην ουσία, την ενέργεια και το πνεύμα.
Με την ουσία, την ενέργεια και το πνεύμα μπορούμε να είμαστε ήρεμα ευγενικοί και τολμηρά μαχητικοί. Ηρεμία και θάρρος, ευγένεια και μαχητικότητα – καθώς αυτές οι ποιότητες διευρύνονται και αποκτούν μια μεταμορφωτική επίδραση, εκεί έρχεται η σοφία και η πνευματικότητα.
Αυτοί που πρώτοι ανακάλυψαν αυτή τη ρήση, βρήκαν το δρόμο προς την αλήθεια και την εξύψωσαν σε άλλο επίπεδο. Οι επόμενοι μαθητές μιμήθηκαν αυτό που έκαναν οι προπάτορές τους προκειμένου να φτάσουν στην επίγνωση. Παρόλο που η επίγνωση αυτή είναι εγγενής σε όλους, για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει τι κάνανε οι πρόγονοι, είναι αναγκαίο να ακολουθήσει τα βήματά τους.
Η ευγένεια και η μαχητικότητα είναι έμφυτες στην ανθρώπινη ικανότητα. Η όραση των ματιών και η ακοή των αυτιών είναι εγγενώς ευγενικές ποιότητες ενώ ο χορός των χεριών και το πήδημα των ποδιών είναι εγγενώς μαχητικές και είναι ξεκάθαρο πως και οι δύο πλευρές είναι έμφυτες. Έχοντας κατακτήσει τις πτυχές της ευγένειας, της μαχητικότητας, της σοφίας και της πνευματικότητας οι πρόγονοι προχώρησαν τη διδασκαλία της καλλιέργειας του εαυτού, μέσα από το δρόμο της σωματικής άσκησης, όχι ωστόσο μέσα από τις μαχητικές τέχνες.
«Όταν οι διδασκαλίες έφτασαν σε εμένα, κατανόησα την (εξισορροπητική) φύση, λαμβάνω/αντιτάσσομαι, του χορεύω πηδάω, όπου δανείζομαι την παθητική πλευρά στο σώμα του άλλου ατόμου για να χτιστεί η δική μου ενεργητική πλευρά. Η ενεργητική πλευρά αντιστοιχεί στην Yang ποιότητα. Η παθητική πλευρά αντιστοιχεί στη Yin ποιότητα. Το σώμα έχει και τις δύο ποιότητες. Ενώ η Yang είναι ενεργητική και η Yin παθητική, η Yin δέχεται την ενεργητική διάσταση για να ισορροπήσει τη δική της παθητικότητα (όπως η Yang δέχεται την παθητική διάσταση για να ισορροπήσει τη δική της ενεργητικότητα). Επομένως η ενεργητικότητα (ή η παθητικότητα) επιστρέφει στην αρχική της κατάσταση (σε ισορροπία με την άλλη ενέργεια). Η Yin, παθητική θηλυκή πλευρά μέσα στο σώμα σημαίνει πολλά περισσότερα από μια νεαρή γυναίκα που είναι αρκετά ανεπτυγμένη ώστε να μπορεί να μείνει έγκυος. Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι με τους οποίους μια γυναίκα μπορεί να λειτουργήσει εξισορροπητικά και αυτό δεν έχει να κάνει με το να διορθωθούν με κάποιο τρόπο τα σώματα αντρών και γυναικών. Λέγεται ότι αν εκμεταλλευτούμε το ουράνιο και το γήινο στοιχείο στο σώμα κάποιου, αυτό είναι που θα καταφέρει να εξισορροπήσει την ενεργητικότητα και την παθητικότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο άντρας μπορεί να χρησιμοποιήσει την παθητική πλευρά της αρρενωπότητάς του σαν μέσο για να αντισταθμίσει τη δική του θηλυκή πλευρά. (Ωστόσο, η δουλειά εξισορρόπησης της αρσενικής και της θηλυκής ποιότητας μέσα στον εαυτό δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο η καλλιέργεια του εαυτού δύο ατόμων που χρησιμοποιούν την αρσενική τους ποιότητα για να εξισορροπήσουν τις παθητικές και ενεργητικές τους πλευρές μέσα από την συνεχή ανταλλαγή ενεργητικών και παθητικών ρόλων κατά τη διάρκεια εξάσκησης στα «χέρια που σπρώχνουν» ‘pushing hands’
«Εφόσον έχω τοποθετήσει αυτές τις διδαχές στα πλαίσια των μαχητικών τεχνών, οι μαχητικές τέχνες δεν πρέπει να γίνονται αντιληπτές σαν κάτι ρηχό και επιφανειακό, αλλά ως μέρος της σωματικής εκπαίδευσης, μια μέθοδο καλλιέργειας του εαυτού, μια πρακτική που βελτιώνει τη ζωή, μια κατηγορία σοφίας και πνευματικότητας. Η δουλειά εξισορρόπησης μεταξύ δύο ατόμων δε διαφέρει σε αρχές από την εξισορρόπηση που συμβαίνει μέσα στο ίδιο το σώμα, αλλά όταν δουλεύεις με κάποιον σε ζευγάρι είναι σαν να εξισορροπείς μεταξύ μόλυβδου και υδράργυρου. (Στα πλαίσια των ‘pushing hands’ όταν ασκούνται σε ζευγάρι, ο ρόλος του επιτιθέμενου είναι συμπαγής και βαρύς σα μολύβι, ενώ ο αμυνόμενος είναι ρευστός και υποχωρητικός όπως ο υδράργυρος). Στη μάχη, οι τέσσερις πρωταρχικές τεχνικές έχουν να κάνουν με το ενεργητικό που αντιτίθεται στο παθητικό, ενώ οι τέσσερις δευτερεύουσες με το παθητικό που δέχεται το ενεργητικό. Τα οκτώ τρίγραμμα τροφοδοτούν τις οκτώ τεχνικές. Το σώμα και τα πόδια στέκονται στο κέντρο τους. Για να έχεις το προβάδισμα χρειάζεται να αντιτίθεσαι ενεργά. Η υποχώρηση σημαίνει να δέχεσαι παθητικά. Το να βηματίσεις αριστερά σημαίνει να δέχεσαι ενεργητικά. Το να βηματίσεις δεξιά να αντιτίθεσαι παθητικά. Τα πέντε στοιχεία τροφοδοτούν τα πέντε βήματα. Οι οκτώ τεχνικές και τα πέντε βήματα συνδυάζονται. «Αυτές τις τεχνικές μου μπορείς να τις χρησιμοποιείς σε όλη σου τη ζωή και ωστόσο να μην μπορείς να τις εξαντλήσεις. Αυτό που έχω μάθει και προσπαθώ να μεταδώσω είναι η μαχητική τέχνη της καλλιέργειας του εαυτού. Όσον αφορά την μέθοδο της καλλιέργειας του εαυτού, δεν έχει σημασία αν κανείς την προσεγγίζει με μαχητικά ή ευγενικά μέσα, εφόσον τα επιτεύγματα είναι τα ίδια. Οι τρεις θεωρίες, σε όποιο από τα τρία επίπεδα (ανώτερο, μεσαίο, κατώτερο), βασίζονται ανεξαιρέτως στην έννοια της μεγαλειώδους πολικότητας. Εύχομαι η επόμενη γενιά μαθητών να μελετήσει τη θεωρία στο Βιβλίο των Αλλαγών μέσα από τους εαυτούς τους και αυτό να συνεχιστεί και στις επόμενες γενιές. Αυτό θα ήταν καλό να συμβεί.»
2. Οι οδηγίες του Zhang Sanfeng για την καλιέργεια μέσω της εξάσκησης των μαχητικών τεχνών.
Πριν την ύπαρξη του σύμπαντος, υπήρχε η αρχή που κυβερνούσε τις παθητικές και ενεργητικές ενέργειες. Αυτή η κυβερνώσα αρχή χάρη στην οποία υπάρχει το σύμπαν αποτελεί τον πυρήνα του Δρόμου και ο τρόπος που ρέουν αυτές οι ενέργειες είναι μέσα από την εξισορρόπηση των αντιθέτων. Για να μπορέσει η παθητικότητα και η ενεργητικότητα να αντιταθούν και τελικά να αλληλοσυμπληρωθούν χρειάζεται μια μαθηματική αρχή: (να μοιραστούν σε μισή κατάσταση από το καθένα) ο Δρόμος είναι να υπάρχει ένα κομμάτι ενεργητικό και ένα παθητικό. ‘Ο Δρόμος που δεν μπορεί να περιγραφεί αποτελεί την απαρχή του σύμπαντος καθαυτό. Ο Δρόμος που μπορεί να περιγραφεί είναι η πηγή όλων των πραγμάτων που ενυπάρχουν στο σύμπαν. (Daodejing, chapter 1)’ Πριν την ύπαρξη του σύμπαντος υπήρχε ανυπαρξία και επομένως τίποτα που θα μπορούσε να περιγραφεί. Από τη στιγμή που υπήρξε το σύμπαν, υπήρχε επιτέλους κάτι και άρα πράγματα για να περιγραφούν. Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε το σύμπαν αναπτύχθηκε η δημιουργική αρχή.
«Πριν το ξεκίνημα, υπήρχε η αρχή της ύπαρξης που έφερε στην επιφάνεια τις ισορροπημένες δυνάμεις του παθητικού και του ενεργητικού. Μετά το ξεκίνημα, η δημιουργική αρχή έφερε στην επιφάνεια τους τρόπους για να έρθει κανείς στην ύπαρξη: κυοφορία στη μήτρα, εκκόλαψη σε αυγό, αυθόρμητη δημιουργία από το νερό και μεταμόρφωση. Ο Δρόμος είναι το μονοπάτι προς την ουδετερότητα, που τροφοδοτεί όλα τα πράγματα όντας σε μια ισορροπημένη θέση μεταξύ ουράνιου και γήινου.
Ο ουρανός και η γη είναι οι μεγάλοι γονείς πριν την ξεκίνημα. Η μητέρα και ο πατέρας σας είναι οι μικρότεροι γονείς πριν το ξεκίνημα. Όταν γεννιόμαστε, γινόμαστε δέκτες των ενεργητικών και παθητικών ενεργειών, του πριν και μετά την αρχή, και ξεκινάμε σε αυτή τη βάση. Όταν γεννιόμαστε μας δίνεται από τους μεγάλους γονείς μας η ζωτική δύναμη και η προδιάθεση και μας χαρίζονται για κάποιο λόγο. Από τους ‘μικρότερους’ γονείς μας κληρονομούμε την σωματική ουσία, το αίμα και τα κόκκαλα. Από την ένωση της ζωτικής δύναμης και του σώματος, του πριν και μετά την αρχή, καθένας από εμάς γίνεται άτομο. Για να μπορέσουμε να συμβαδίσουμε με τον ουρανό και τη γη, παίρνοντας τη θέση μας σαν ένα από τα τρία συστατικά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την θεμελιώδη καταγωγή μας (ως προϊόν και των δύο).
«Όσο είμαστε ικανοί να ακολουθούμε τη φύση μας, δεν θα χάσουμε την επαφή με την καταγωγή μας. Μη λησμονώντας από πού ήρθαμε, δεν θα χάσουμε επαφή με το πού κατευθυνόμαστε, γιατί αν θέλεις να γνωρίζεις που πηγαίνεις χρειάζεται να ξέρεις πρώτα από πού προέρχεσαι. Με την καταγωγή μας χαρτογραφημένη, ο δρόμος μπροστά μας είναι μια ξεκάθαρη διαδρομή που θα διασχίσουμε χρησιμοποιώντας το ένστικτό μας. Όλοι εμείς, ανεξάρτητα από την ευφυΐα ή τη βλακεία μας, την αξία ή την αναξιότητα, έχουμε επίγνωση του φυσικού ενστίκτου που θα μας οδηγήσει στο Δρόμο. Αν καλλιεργούμε τον Δρόμο, θα είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε την καταγωγή μας και να εκπληρώσουμε το πεπρωμένο μας.
Το να γνωρίσουμε την καταγωγή μας και να εκπληρώσουμε το πεπρωμένο μας βρίσκεται στην ικανότητα να καλλιεργήσουμε τον εαυτό μας.’ Ο δρόμος της καλλιέργειας του εαυτού είναι μέσα από την ενστικτώδη κατανόηση και ικανότητα: μάτια που βλέπουν έντονα και αυτιά που ακούν με ακρίβεια, χέρια που χορεύουν και πόδια που πηδούν, μαχητικότητα και ευγένεια. ‘ Διευρύνετε την κατανόησή σας μελετώντας τα πράγματα σε βάθος, βελτιώνοντας έτσι τη νοημοσύνη σας και μαλακώνοντας τα συναισθήματά σας.’
«Εφόσον το μυαλό είναι υπεύθυνο για το σώμα, η νοημοσύνη χρειάζεται να βελτιωθεί και τα συναισθήματα να μαλακώσουν για να μπορέσουν τα πόδια να εκτελέσουν τα πέντε βήματα και τα χέρια να εκτελέσουν τις οκτώ τεχνικές. Τα χέρια και τα πόδια είναι τέσσερα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ποικίλους τρόπους, αλλά το ένστικτο είναι ικανό να ανασύρει τη βασική κατάσταση (ένωσης). Τα μάτια βλέπουν σαν ένωση των τριών (αυτό που βλέπει το δεξί μάτι, αυτό που βλέπει το αριστερό και αυτό που βλέπουν και τα δύο μαζί, τριγωνοποιώντας,) και τα αυτιά ακούνε μέσα από έξι μονοπάτια. Τα αυτιά και τα μάτια είναι τέσσερα, αλλά εσωτερικά λειτουργούν σαν ένα, το ένστικτο ξανακερδίζει την βασική του κατάσταση. Αυτιά, μάτια, χέρια, πόδια – όλα χωρίζονται σε δυάδες, δημιουργώντας δύο πολικότητες, αλλά το καθένα λειτουργεί σαν ενότητα, ολοκληρώνοντας την μεγάλη πολικότητα.
«Συγκεντρώνοντας το εσωτερικό μέσα από το εξωτερικό, εκφράζοντας το εξωτερικό μέσα από το εσωτερικό, μπορεί κανείς με αυτό τον τρόπο να φτάσει το όλο, εσωτερικά και εξωτερικά, συγκεκριμένα και γενικά, όλα κατανοούνται απόλυτα, και έτσι μπορούμε να πετύχουμε με φυσικότητα τα επιτεύγματα που ελπίσαμε τα σπουδαία και σοφά, την διορατικότητα και τη γνώση, την σοφία και την πνευματικότητα. Αυτό εννοούσαν μιλώντας για την εκπλήρωση της φύσης κάποιου και την αντιμετώπιση του πεπρωμένου του, ανεβάζοντας το πνεύμα κάποιου μέχρι εκεί που μπορεί να φτάσει προκαλώντας με τον τρόπο αυτό τη μεταμόρφωση.
Ο δρόμος τόσο της Φύσης όσο και της ανθρωπότητας είναι η ειλικρίνεια και τίποτε άλλο.»