ΌΛΥΜΠΟΣ 2012

κάτι αλλάζει...

Μπορεί η ζωή όλων λίγο ή πολύ να έχει αλλάξει τον τελευταίο χρόνο λόγο της γενικής κατάστασης της χώρας όμως κάποια πράγματα σε πείσμα των καιρών που διανύουμε παραμένουν σταθερά. Κόντρα λοιπόν στην όποια οικονομική κρίση, ξεκίνησε και φέτος ο Όλυμπος στις 28 Ιουλίου. Με μεγάλη συμμετοχή παλιών αλλά και πολλών νέων μαθητών η ομάδα του Αθλητικού Συλλόγου Κεραμεικός ανέβηκε για δωδέκατη συνεχή χρονιά στο μαγευτικό τοπίου του Ολύμπου να προπονηθεί κάτω από το άγρυπνο μάτι της κεντρικής βελανιδιάς. Το καθημερινό πρόγραμμα ορίστηκε γι άλλη μια φορά μετά το στήσιμο της κεντρικής σκηνής και την τακτοποίηση των μαθητών στον γύρω χώρο. Η περίοδος της παραμονής χωρίστηκε σε δύο περιόδους από 28 Ιουλίου έως και την Δευτέρα 6 Αυγούστου ενώ το δεύτερο γκρουπ παρακολούθησαν όσοι έφτασαν το επόμενο Σάββατο. Το σεμινάριο έληξε στις 13 Αυγούστου. Φυσικά πολλοί μαθητές του πρώτου γκρουπ επέλεξαν να παρατείνουν την διαμονή τους στο βουνό συνεχίζοντας κανονικά τις προπονήσεις αλλά με ελαφρώς πιο ελαστικό πρόγραμμα.

Το καθημερινό πρόγραμμα ξεκινούσε στις 6.30 με την εξάσκηση του qigong των Οκτώ Θησαυρών κάτω από την κεντρική βελανιδιά. Γνωστό από τις προηγούμενες χρονιές το συγκεκριμένο qigong στόχο έχει τη σωματική υγεία ταυτόχρονα όμως βοηθάει να ξυπνήσει το σώμα, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται τυχόν τραυματισμοί στο τρέξιμο που ακολουθεί αμέσως μετά.

Όλοι λοιπόν οι νέοι μαθητές διδάχτηκαν αυτό το ευεργετικό για την υγεία qigong.

Στο τρέξιμο ο καθένας αντιμέτωπος με τον εαυτό του προσπάθησε να αυξήσει την αντοχή του και να βελτιώσει τη φυσική του κατάσταση. Ακολουθούσαν οι διατάσεις τις οποίες επιμελήθηκε η βοηθός εκπαιδευτή του συλλόγου Ιωάννα Τουμπακάρη. Πραγματικά σωτήριες στο να χαλαρώνει το σώμα, να μην πιάνεται υπερβολικά από τη συνεχή καταπόνηση αλλά και να ανοίγει.

Στη συνέχεια είχε πρωινό ενώ στις 10.30 άρχιζε η προπόνηση. Εδώ η ομάδα χωριζόταν σε δυο γκρουπ. Οι μεν πιο αρχάριοι μαθητές με τον εκπαιδευτή του Συλλόγου Βόρειος Αετός Γιώργο Διβάνη προπονούνταν άλλοι στις βασικές τεχνικές χεριών και λακτισμάτων από το Eagle Claw και άλλοι στην εκμάθηση των πέντε στοιχείων από το Xing Yi Οι πιο προχωρημένοι με την καθοδήγηση του εκπαιδευτή του συλλόγου Δημήτρη Δούκα μάθαιναν τα πέντε πρώτα ζώα από τα δώδεκα του Xing Yi.

Τέλος μετά το μεσημεριανό και την απαραίτητη ξεκούραση άρχιζε η απογευματινή προπόνηση η οποία ήταν αφιερωμένη στην εκμάθηση διαφόρων Ταολού από το Eagle Claw ανάλογα με το επίπεδο του καθενός. Siu Lum Quan, Jeet Kune, Siu Mien Zhang, Di Mein Zhang και για τους εκπαιδευτές Say Moon Dai Do είναι κάποιες από τις φόρμες που διδάχθηκαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά φέτος στο σεμινάριο συμμετείχαν και μαθητές του συλλόγου Βόρειος Αετός, που ιδρύθηκε φέτος από τον Γιώργο Διβάνη προσωπικό μαθητή για χρόνια του Δ. Δούκα.

Στην πραγματικότητα ο φετινός Όλυμπος υπήρξε και μια διαδικασία για τη μετάβαση στο καινούργιο σύστημα προπόνησης που θα ακολουθήσει η σχολή από δω και πέρα. Ο εκπαιδευτής του συλλόγου Δ. Δούκας θέλοντας να διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών τις σχολής από το χειμώνα, ουσιαστικά έκανε ένα συνδυασμό των παραδοσιακών Κινέζικων μαχητικών τεχνών ( του Eagle Claw Kung Fu και της "εσωτερικής οικογένειας", (Xing Yi, Tai Ji, Ba Gua)) και έφτιαξε ένα καινούργιο πίνακα αξιολόγησης βάση του οποίου όσο ανεβαίνει επίπεδα ο μαθητής μυείται σταδιακά σε όλα αυτά τα διαφορετικά στυλ Kung Fu . Το Xing Yi μπαίνει και επίσημα στο πρόγραμμα της σχολής από τα αρχικά επίπεδα ενώ η προσοχή στρέφεται όχι τόσο στην εκμάθηση των Ταολού από το Eagle Claw, όσο στην κατανόηση και την εξάσκηση των μαχητικών τεχνικών που περιλαμβάνουν. Σκοπός οι μαθητές να διδαχτούν τις διαφορετικές αρχές στις οποίες στηρίζεται το κάθε σύστημα και να καταφέρουν να αποκτήσουν από τα πρώτα επίπεδα μια πιο σφαιρική κατανόηση του Kung Fu. Ενώ το Sanshou – μάχη με αντίπαλο, ελεύθερα χέρια - αποκτά κεντρικό ρόλο και στόχος είναι οι μαθητές να εξασκήσουν πρακτικά τις μαχητικές τεχνικές σε πιο ρεαλιστικές συνθήκες και να αποκτήσουν ετοιμότητα, αντανακλαστικά, ρυθμό και δύναμη.

Αρχάριοι μαθητές λοιπόν έπρεπε να συμπληρώσουν την ύλη για την κίτρινη ζώνη, οι δε πιο προχωρημένοι μαζί με ότι νέο μάθανε κλήθηκαν να παρουσιάσουν στους άλλους μαθητές τον καινούργιο τρόπο των εξετάσεων αλλά και την καινούργια ύλη. Η δοκιμασία λοιπόν ήταν σκληρή και επίπονη για όλους καθώς η ύλη έχει γίνει πιο συμπυκνωμένη και απαιτητική. Η επίδειξη της Κυριακής δικαίωσε την προσπάθεια και ο καθένας ξεχώρισε ανάλογα των δυνατοτήτων του. Και αν μεν στα Ταολού όλοι είναι λίγο πολύ εξοικειωμένοι σε αυτές τις εξετάσεις όταν το επίπεδο έγινε ψηλότερο μεγάλο μέρος κατέλαβαν οι εφαρμογές σε ζευγάρια των τεχνικών. Εδώ την παράσταση έκλεψαν η Ιωάννα Τουμπακάρη και ο Αγίαζι Άρμπερ που έδειξαν πραγματικά μια καλή κατανόηση των τεχνικών και βοήθησαν και τους υπόλοιπους να ακολουθήσουν.   Ακόμα το νέο πρόγραμμα των εξετάσεων συμπεριλαμβάνει ασκήσεις δύναμης, qigong, αλλά και Ταολού από το Xing Yi.

Σε αυτό το σκληρό πρόγραμμα δεν έλειψαν βέβαια και οι εκδρομές και οι στιγμές χαλάρωσης πράγμα απαραίτητο τόσο για το σώμα όσο και για το μυαλό. Δυο εκδρομές στη πηγή των αθανάτων - μια ιαματική πηγή στην οποία ο καθένα πρέπει να βυθιστεί στο κρύο νερό για κάποια λεπτά -,αλλά και ένα μπάνιο στον Ενιπέα. Ακόμα περπάτημα αλλά και προπόνηση σε πιο απομακρυσμένα μέρη συμπλήρωσαν το πρόγραμμα. Ενώ το σεμινάριο έληξε με την καθιερωμένη προβατίνα στη γάστρα την τελευταία Κυριακή και τις εξετάσεις την ίδια μέρα γα όσους συμμετείχαν μόνο την δεύτερη βδομάδα. Φεύγοντας σίγουρα όλοι αισθάνθηκαν πιο δυνατοί και αναζωογονημένοι και πήραν το δρόμο της επιστροφής με τη μαγεία του Ολύμπου να τους ακολουθεί πολύ ακόμα αφότου χάθηκε από το οπτικό τους πεδίο.

Λ.Μ.

 

                                                                            

Όλυμπος με την ματιά της Έλλης:

4 Αυγούστου: Για κάποιους το σεμινάριο απλώς συνεχίζεται, άλλοι φτάνουν στο βουνό για τη δεύτερη περίοδο του προγράμματος και για κάποιους άλλους η εμπειρία στον Όλυμπο τελειώνει. Οι πρώτες μέρες έχουν το ρυθμό και το βάρος της πολύ υψηλής θερμοκρασίας, που για όλους ήταν πρωτοφανής στο βουνό. Η αίσθηση του χρόνου αλλάζει, κατά το μεσημέρι μοιάζει να κοντεύει στο τέλος της η μέρα, καθώς η αίσθηση είναι γεμάτη και βαριά από την κίνηση και τη ζέστη.

Για την τρίτη μέρα του καύσωνα επιλέξαμε τον ποταμό Ενιπέα, εκδρομή και προπόνηση στη σκιά, υπό τον ήχο των παγωμένων νερών του ποταμού από κάτω μας. Η εκδρομή έκλεισε με τη βουτιά που όλοι περιμέναμε στα πολύ παγωμένα νερά που επέβαλαν μία παύση, ακόμα και στην αναπνοή τη στιγμή που το κεφάλι μπήκε στο νερό, αλλά μετά όταν καταφέραμε να χαλαρώσουμε, η αίσθηση ήταν απερίγραπτη· η σωματική κούραση, η εξάντληση από την υπερβολική ζέστη, η ιδέα ότι τα νερά είναι αποτρεπτικά κρύα, όλα είχαν φύγει· τα πήρε το ποτάμι...

Την επομένη, ένας μεγάλος περίπατος στον Όλυμπο, εμείς σε αμείωτη εγρήγορση καθώς στην καρδιά του κομματιού του βουνού που περάσαμε, το δάσος ήταν μάλλον παρθένο και έπρεπε να φτιάχνουμε το μονοπάτι επιτόπου κόβοντας αγκαθωτά φυτά και ξερά κλαδιά. Η κοπιαστική, συχνά ανηφορική και απότομη διαδρομή, διακοπτόταν για μια ανάσα στρέφοντας το βλέμμα στη θέα, η οποία από κάθε νέο ψηλότερο σημείο φαινόταν όλο και πιο ωραία, πιο ολοκληρωτικά όμορφη και μας ωθούσε να συνεχίσουμε, σαν παράλληλη δύναμη στο πλευρό μας, πιστή μέχρι την κορυφή και πάντα γενναιόδωρη για τα μάτια μας! Φτάσαμε στο λόφο, με λίγες γρατσουνιές και αρκετή δίψα... Ήπιαμε νερό, ξαπλώσαμε στο έδαφος, χαλαρώσαμε με ασκήσεις αναπνοής (qi gong) και επιστρέψαμε κατά τη διάρκεια της δύσης στην κατασκήνωση, όμως πολύ συντομότερα, καθώς η δύσκολη διαδρομή μας οδήγησε στο λόφο που βρισκόταν σε μια ευθεία πίσω ακριβώς από το μέρος μας.

Στο ρεπό της Πέμπτης, επισκεφτήκαμε την "πηγή των Αθανάτων" όπως την ονομάσαμε, το κοινώς γνωστό "κόκκινο νερό", μια πηγή με παγωμένα ιαματικά νερά στο βουνό του Κίσαβου. Η εμπειρία ήταν για όλους ωραία και σιωπηρή κατά κάποιο τρόπο. Στο τέλος έμοιαζε με την αίσθηση μετά από ένα πολύ διεισδυτικό μασάζ, αλλά τώρα οφειλόταν στα 9 λεπτά συνολικά που ο καθένας έμεινε ολόκληρος μέσα στο νερό. Το νερό εκεί είναι πλούσιο σε μέταλλα και αντιδρά με ένα τρόπο εμφανή όταν έρχεται σε επαφή με το κορμί και φυσικά αυτό γίνεται αισθητό στο δέρμα με έναν τρόπο που οι περισσότεροι περιέγραψαν σαν ήπιο κάψιμο. Στην επιστροφή από τα ιαματικά νερά κάναμε μία στάση στο απίστευτης ομορφιάς διατηρητέο χωριό του Αγίου Παντελεήμονα.

Οδηγημένοι από το ρεύμα της χαλάρωσης που μας έδωσαν τα παράξενα νερά του Κίσαβου, περπατήσαμε στα σοκάκια του χωριού απολαμβάνοντας την ξεκομμένη ομορφιά του.

Στα μισά της δεύτερης περιόδου, τα καιρικά φαινόμενα όρισαν την καθημερινότητα στο βουνό με την απροβλεψιμότητα και την έντασή τους. Η πρώτη καταιγίδα, αναπάντεχα στις 12 και κάτι τα μεσάνυχτα, μας έβγαλε από τις σκηνές για να διανυκτερεύσουμε προστατευμένοι από τους κεραυνούς στον ξενώνα, στην εκκλησία και να φιλοξενηθούμε στο πάντα ανοιχτό σπίτι στο βουνό του ξάδερφου του δασκάλου μας. Την επομένη, ενώ η πρωινή προπόνηση έγινε κανονικά, το απόγευμα κατά τη διάρκεια της άσκησης η ξαφνική βροχή και οι απειλητικοί κεραυνοί μας οδήγησαν στο εσωτερικό της εκκλησίας, να κάνουμε το μάθημα θεωρητικό υπό το φως των κεριών. Εξελίχθηκε εποικοδομητικά με τη συντροφιά μιας ατμόσφαιρας που έμοιαζε με το χαμηλό φωτισμό του χώρου και με την αίσθηση του κοινού πίσω από την παρουσία του καθένα που σαν ο μικρός χώρος της εκκλησίας να το συγκέντρωσε και να μας έφερε πιο κοντά· την ίδια στιγμή ο σκοτεινός ουρανός και η βροχή, ο καιρός μας συγκέντρωνε στον εαυτό μας.

Το τελευταίο βράδυ ο καιρός μας επέτρεψε να μείνουμε στο βουνό δειπνώντας με το σπιτικό φαγητό του Γιώργου και της Ιωάννας και κουβεντιάζοντας γύρω από τη φωτιά για τις εντυπώσεις μας. Όλοι απολαύσαμε την ηρεμία της τελευταίας νύχτας στο βουνό που έμοιαζε με δώρο μετά τις 3 προηγούμενες βροχερές ημέρες με τον καιρό να αλλάζει συνεχώς το πρόγραμμά μας.

Το επόμενο πρωί μαζέψαμε την κεντρική μεγάλη σκηνή όλοι μαζί και τα προσωπικά του αντικείμενα ο καθένας και αποχωρήσαμε σαν να μην αποχωρούμε. Η επιστροφή κουβαλούσε τις ευεργεσίες του βουνού και το σφρίγος από την άσκηση εκεί και έτσι η μετάβαση ήταν απολύτως φυσική. Και η περισυλλογή συνεχίζεται....

Ε.Π.