Όλυμπος 2013

Άσκηση στο κουγκφου……
     Κάποια σκυλιά επέλεξαν να παίζουν, αντί να αψιμαχούν και να δαγκώνονται.
Το να γνωρίζεις πως μια θέση στην φύση δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ακόμα μια ευκαιρία για παιχνίδι χωρίς ηθική, είναι κάτι που στα ζώα προκύπτει ενστικτωδώς. Ενώ ο ανθρώπινος νους καταστρώνει περιγραφικά σχέδια για το ποιος είναι ο πιο ισχυρός, τα ζώα την ίδια στιγμή, που το ανακαλύπτουν, το βαριούνται και το γυρνάνε στο παιχνίδι.
Είναι σαν να μας σαρκάζουν.
Είναι συνάμα σαν να μας δείχνουν δημιουργικά, πως οι ρόλοι δεν είναι πάγιοι, έχουν φτιαχτεί για να καταργούνται, πως τα όρια του τι μπορεί να επιφορτιστεί κάποιος είναι συνεχώς διευρυνόμενα ή και πλαστά. Πως, ό,τι κάνεις, πρέπει να σε ευχαριστεί χωρίς να αγωνιάς για στατικές διευκρινήσεις.

Πως είσαι δυνατός και αδύναμος μαζί και αυτό έχει κάποιο ενδιαφέρον.
Πως το να είσαι αφοσιωμένος και σοβαρά ενασχολούμενος με το κουνγκ φου σε οδηγεί πέρα από το προφανές. Πως το να μοιράζεσαι και να μαθαίνεις δεν έχει τελειωμό. Πως είναι γοητευτικό όλα να ανατρέπονται.

    «Διέλυσε τις συμφωνίες τους, προκάλεσε διάσπαση ανάμεσα στην ηγεσία και τους λειτουργούς της και μετά κάνε επίθεση»
     Sun Tzu

 Ασκήσου στο κουνγκ φου.
Δηλαδή διέλυσε τις συμφωνίες σου, ό,τι πάγιο και σκουριασμένο μέσα σου,
προκάλεσε διάσπαση ανάμεσα στην ηγεσία,
σπάσε εν ολίγοις τον εγωισμό σου, την ψευτουπερηφάνια σου, γιατί είναι αδυναμία σοβαρή,
και τους λειτουργούς της,
δηλαδή τις ανασφάλειες, τα κόμπλεξ, την ψευτοδιάθεση πως όλα έχουν ειπωθεί, τις αγκυλώσεις και τις αδυναμίες του σώματος και
κάνε επίθεση και κάνε δηλαδή κουγκφου.
Κάνε σαν να λέμε μια προσπάθεια να αλλάξεις σώμα και νου. Και αυτό είναι επίθεση και με όρους πραγματικής μάχης (αυτοάμυνα) αλλά και επίθεση στην πεπατημένη μιας καθημερινότητας που παραπαίει από το τετριμμένο σε όνειρα μιας ζωής που δεν είναι δικά σου.
     Ίσως δεν είναι σαφές τι ακριβώς βοηθάει πιο πολύ τούτες τις αναγωγές. Το παιχνίδι των σκυλιών μας, που τρέχουν αλλόκοτα, τα ταοϊστικά κείμενα και η μεταστροφή τους ή απλά η άσκηση σε ένα ωραίο μέρος ,σαν αυτό του Ολύμπου, με ποικίλους ανθρώπους γύρω. Και αυτές οι αναγωγές δεν είναι νοητικά γυμνάσματα πλάι στο κουγκφου. Αλλά κάτι υπαρκτό έτσι και αλλιώς, αν η άσκησή σου ταυτίζεται, άλλοτε πρόχειρα και άλλοτε με κόπο και ουσιαστικά θεμελιωμένα, με μια πολυσχιδή βελτίωση, που δεν χρειάζεται κάθε φορά να ονοματίζεται.
     Χρειάζεται δηλαδή εγγενή ωριμότητα, από έναν φίλο, που λέγεται Γιώργος, να ανοίγει σχολή κουγκφου, τόσο φυσικά και απλά, σαν να σε προσκαλεί σε  έναν περίπατο. Χωρίς έπαρση, χωρίς διάθεση ψευτοδιδαχής, με σχέσεις ανάμεσα σε εκπαιδευτή και μαθητές που αναμιγνύουν δημιουργικά την προσωπική επαφή, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό.
     Θέλει επίσης κόπο από μια φίλη, που λέγεται Ιωάννα, κάνοντας κουγκφου να μην συγχέει την υπομονή στην άσκηση με μια βαρετή συνήθεια, ώστε να καταφέρνει ορατά η γροθιά να δυναμώνει και το σώμα της να μετατρέπει την χορευτική δεινότητα σε κουγκφου. Με υπερβολική  δουλειά εκτός σκηνής ,σεμνότητα ,χωρίς κάποιο μίζερα τετριμμένο άγχος ,πως είμαι κοπέλα ,πως δεν προλαβαίνω ,πως δεν θα τα καταφέρω .
     Θέλει ιδιαίτερη δύναμη από την άλλη ,για έναν φίλο ,που λέγεται Άρμπερ, να μην ασχολείται καθόλου με την εκδοχή ενός παιδιού από άλλη χώρα, που πρέπει να δουλεύει πολύ και για άλλους να είναι κοινωνικά γλυκούλης και για κάποιους άλλους ξένος. Να βρίσκει φίλους, συμμαχητές και να καταλαβαίνει, πως τα καταφέρνει να εξελίσσεται, επειδή τα όνειρα των παιδικών μας χρόνων να γίνουμε μαχητές μπορεί να  εκπληρωθούν στον ΄Ολυμπο, μέσα από το κουγκφου, με φίλους και όχι στα θερινά σινεμά. Η ζωή σου είναι εδώ, μαζί σου και μαζί μας.
     Είχε την ίδια στιγμή μια άλλου είδους γοητεία, να βλέπεις δύο μεγάλες συντροφιές από γνωστούς, φίλους και άγνωστους μεταξύ τους, να ασκούνται στα Shung Bei Shao (διπλά στιλέτα) και στο Ba Gua Dao (κυρτό σπαθί). ΄Αλλοι πιο έμπειροι, άλλοι πιο πρωτόβγαλτοι να προσπαθούν από κοινού. ΄Αλλοι να είναι μετέωροι, άλλοι να μπερδεύονται, άλλοι να καταλήγουν σε μια πιο σαφή μορφολογία. Αντάλλασσαν απόψεις για το κουγκφου και αυτό που έκαναν, βοηθώντας και παροτρύνοντας ο ένας τον άλλον, τόσο συχνά όσο αντάλλασσαν τέιπ και χαλαρωτικές αλοιφές, καταπονημένοι με αρκετές πληγές και τραβήγματα. Παράσημα μιας μάχης προσωπικής και συλλογικής.
     Μέσα σε όλο αυτό διδάχτηκαν φόρμες υψηλής δεξιότητας ( Shung Dao, Sap Jin Kune, Siu Lin Wan Gim, Siu Lin Wan Kune ) με στόχο τι άλλο από το να ακούς. Να ακούς χτυπώντας με το κοντάρι, καταλαβαίνοντας ότι δεν υπάρχει ύλη αρχαρίων ( Doy Siu Lam Kune ). Να ακούς κυκλικά και όχι τετράγωνα, να κατανοείς πώς μαλακό και σκληρό εναλλάσσονται και πώς το σταθερό λίγο θέλει για να παρεκκλίνει σε κάτι ασταθές ( Tai Yi Siao Yiao ).
     Η παρέα που δεν βούτηξε στην πηγή των αθανάτων ( λες να έχει κάποια βάση το όνομα ,κάποιοι παππούδες ,που βουτούν χρόνια  ,ίσως να το πίστεψαν ) και ανέβηκε στον ΄Ολυμπο ( όχι στα 1250 της κατασκήνωσης, αλλά σε μια από τις κορυφές που μας επιβλέπουν και φαίνονται αχνά στον ορίζοντα ) έκανε ώρες να συνέλθει. ΄Εβλεπες πέρα από την καταπόνηση, περίεργα σχέδια ήλιου στα πόδια και στα χέρια τους, αλλά πιο πολύ ένα γεμάτο βλέμμα, που στην πόλη θα σε ξένιζε. Ελπίζουμε κάποιοι να το διατήρησαν.
     Το καθετί  λίγο για το πιο πολύ.
     Θέλει κάτι ιδιαίτερο να υπάρχει για έναν φίλο που λέγεται Δημήτρης, να μην κρύβεται πίσω από όλα αυτά ,αλλά να είναι όλα αυτά. Με άλλα λόγια έχει πλάκα να λες ξανά «δάσκαλε» μετά το σχολείο και να μην νιώθεις αναγκασμένος ή μειοδοτικά, αν είσαι εξεγερμένου πνεύμα, γιατί ξέρεις, πως έχεις τον ιδανικό σύμμαχο στο να κυνηγάς το απώτερο….

κάποιοι που ήρθαν στην κορφή κάπως αλλιώς

M.K.