'Ολυμπος 2014

dendro

Τα σεμινάρια στον Όλυμπο έκλεισαν τα 15 τους χρόνια.Η εξέλιξη τους εμφανής. Σαν έφηβος που έκανε την επανάστασή του και βρήκε σιγά-σιγά το δικό του δρόμο. Αναθεώρησε, ενσωμάτωσε, σύνθεσε, ωρίμασε… Κι όλα αυτά αποτέλεσμα άσκησης, εμβάθυνσης και αναζήτησης του δασκάλου μας Δημήτρη Δούκα.

Φέτος έγινε μια εισαγωγή για όλους στην άσκηση του Τάι Τσι, που έχει δικαίως χαρακτηριστεί «ποίηση σε κίνηση». ‘Φέτος Τάι Τσι χαλαρά’ λέγαμε αστειευόμενοι μεταξύ μας…Όμως μόλις ξεκινήσαμε την άσκηση σε αυτό είδαμε πως μόνο χαλαρά δεν είναι. Το Τάι Τσι απαιτεί ιδιαίτερη συγκέντρωση και σωματική επίγνωση, με έμφαση στις λεπτομέρειες της κάθε κίνησης, που χρειάζεται να έρχεται αυθόρμητα μέσα από τη χαλάρωση. Κι αυτό το τόσο απαραίτητο ‘χαλαρά’ είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί…«Διαχώρισε το άδειο από το γεμάτο, έλεγξε την αναπνοή, χρησιμοποίησε την πρόθεση και όχι την ωμή δύναμη, διατήρησε τον εαυτό σου ήρεμο και χαλαρό κατά τη διάρκεια των πράξεών σου, όταν μια άρθρωση κινείται όλες οι αρθρώσεις ακολουθούν, όταν σταματήσει όλες σταματούν». Αρχές για την άσκηση ενδυνάμωσης που θεωρώ πως είναι εξίσου χρήσιμες στην καθημερινή μας ζωή. Το Τάι Τσι δίνει έμφαση στην κίνηση της μέσης. Το tantien είναι γεμάτο τσι και δύναμη. Ακινησία στην κίνηση, κίνηση στην ακινησία.Η εισαγωγή του Τάι Τσι έδωσε στην πρωινή προπόνηση μια άλλη διάσταση. Μια ησυχία που άφηνε χώρο στον καθένα να είναι περισσότερο μέσα του και σε συντονισμό με το περιβάλλον.Η καθοδήγηση του δασκάλου ανεκτίμητη για να μπεις στο δρόμο, η συνεργασία των "συμπολεμιστών" πολύτιμη, η προσωπική άσκηση του καθενός αναγκαία συνθήκη για να προχωρήσεις. Η σύνθεση της ομάδας ιδιαίτερη. Στην άσκηση φέρνει ο καθένας κάτι από τον εαυτό του. Ο ένας γνωρίζει τον άλλο σε άλλα επίπεδα, πέραν του κοινωνικού. Μοιράζεται τις δυσκολίες, τις εντάσεις, την κούραση, τα μπερδέματα και τα κολλήματα, την τάση για παραίτηση και την θέληση να σηκωθεί και να προχωρήσει. Η σωματική καταπόνηση πολλές φορές μουδιάζει τη σκέψη, ενώ άλλες πάλι η εγρήγορση του μυαλού κρατά και διοχετεύει περίσσια ενέργεια στο σώμα σε σημείο που να ξεπερνά κανείς συνεχώς τα όριά του. Κι όλα αυτά σε προχωρούν και σε εξελίσσουν, όχι μόνο στην τέχνη του Κουνγκ Φου αλλά και σαν άνθρωπο.

Πέραν την άσκησης στο Τάι Τσι, εξασκηθήκαμε όλοι στην εκμάθηση της Ba bu quan, μια φόρμα ιδιαίτερα δυναμική με ποικίλες τεχνικές,  σε διάφορα όπλα όπως λόγχη, κοντάρι, ξίφος και σπαθιά, ανάλογα με το επίπεδο του καθενός, καθώς και στα 64 χέρια του Ba Gua Zhang οι πιο δυνατοί και προχωρημένοι. Στην παρέα ήρθαν επίσης κοτόπουλα και δράκοι που παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον.Σημαντικές παρουσίες η Ζόζο και ο Τακέσι καθώς και ο μικρός Αλέξανδρος που βοηθούσαν σε στιγμές να γλυκαίνει το κλίμα, να μαλακώνουμε και να εισέρχονται κι άλλες δυναμικές στο ‘παιχνίδι’.

Επίσης ενδιαφέρουσα η σύνθεση τριών φέτος σχολών εκτός αυτών του Δημήτρη Δούκα και του Γιώργου Διβάνη προστέθηκε και μια ακόμη στην παρέα, αυτή του Κώστα Μούκα δίνοντας μας ακόμη μεγαλύτερη πίστη στη δύναμη του ανθρώπου.   

Το βουνό μας φιλοξένησε λοιπόν για μια ακόμη φορά δίνοντάς μας δύναμη και σταθερότητα με την επιβλητική του παρουσία.Ένας Όλυμπος μοναδικός όπως όλοι, με ζέστη, βροχή, ομίχλη, πανσέληνο, φωτιά και την έλλειψη συμπολεμιστών μας που φέτος δεν κατάφεραν να είναι μαζί μας. Μας λείψατε! Και τέλος την είδηση μιας απώλειας πιο μεγάλης. Ο Γιώργος, ο αδελφός του επίτιμου Γ.Γραμματέα του συλόγου έχασε τη ζωή του πέφτωντας σε μια χαράδρα του Ολύμπου. Απώλεια που μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε πως μπροστά στο βουνό χρειάζεται να στεκόμαστε με σεβασμό και ταπεινότητα.

Το ίδιο πιστεύω ισχύει και για την άσκηση στην  τέχνη του Κουνγκ Φου.

Καλό ταξίδι Γιώργο           

Γιάννα Α.  

 

 

TOP